کتاب وانهاده اثر سیمون دوبووار با ترجمه ناهید فروغان توسط نشر مرکز روانه بازار شده است.

وانهاده تک‌ گویی‌ های زنی چهل‌ و اندی ساله است که بحرانی بزرگ را از سر می‌گذراند. مونیک درست در لحظه‌ای که احساس می‌کند از مسئولیت‌هایش در قبال خانواده تا اندازه‌ای فارغ شده - دو دخترش بزرگ شده‌اند و دیگر نزد آنها زندگی نمی‌کنند- و می‌تواند آزاد و رها ساعت‌هایش را هرطور دوست دارد بگذراند، با بحران تنهایی روبه‌رو می‌شود. او بعد از سال‌ها زندگی در خدمت دیگران، با دشواریِ لذت‌بردن از این آزادی مواجه می‌شود. آنچه رنج مونیک را چند برابر می‌کند این است که می‌فهمد زن دیگری در زندگی همسرش، موریس، وارد شده و حالا باید جنگ دیگری آغاز کند.

داستان را از زبان خود مونیک می‌شنویم، در قالب یادداشت‌هایی که برای خودش می‌نویسد. سیمون دوبووار با انتخاب این فرم برای روایت، ما را بی‌واسطه‌ در جریان احوالات، آرزوها و سرگشتگی‌های مونیک قرار می‌دهد. شخصیت‌های اصلی و حاشیه‌ای، از همسر مونیک گرفته تا دخترانش، نوئیلی- معشوق موریس- و همه و همه از میان یادداشت‌های شخصی مونیک معرفی می‌شوند. مونیک مانند تمام کسانی که به نوشتن یادداشت‌های روزانه عادت دارند، بی‌پرده می‌نویسد و سعی می‌کند تمام آنچه را از می‌گذراند بیان می‌کند؛ خشم، اندوه، سرگشتگی، درماندگی، امید و … . یادداشت‌های ابتدایی تماماً از امید و سرخوشی بی‌حدوحصر مونیک حکایت دارد: «به زودی سر شوق آمدم. نه، غیبت دخترها غم به دلم نیاورده بود: برعکس، می‌توانستم به دلخواه تند یا آهسته برانم، هر جا بخواهم بروم و هر زمان میل کردم متوقف شوم. … یکی از آن لحظات شورانگیزی است که زمین با آدمیان  چنان در توافق است که به نظر می‌آید غیرممکن است همه خوشبخت نباشند.» یا «می‌خواهم کمی برای خودم زندگی کنم و با موریس از این تنهایی دونفره که این همه سال از آن محروم بودیم، بهره‌ور شوم. چقدر برنامه در سر دارم.» این تصویرِ زنی است که در آغاز داستان می‌بینیم؛ زنی سرشار از اشتیاق برای گذراندن چند سال پیش‌ِرو! چند روزی (چند صفحه‌ای) بیشتر از این نوشته‌ها نمی‌گذرد که موریس اعتراف می‌کند به زن دیگری دل بسته است. از اینجا به بعد، زنی را می‌بینیم که ذره‌ذره دگرگون می‌شود و در هم می‌شکند.

سیمون دوبووار، نویسنده، فیلسوف و روزنامه‌نگار فرانسوی را بیش از هر چیز با کتاب «جنس دوم» می‌شناسند؛ آثار داستانی او اما کم نیست. وانهاده یکی از همین آثار داستانی است. او این کتاب را در ۱۹۶۷ همراه با دو داستان دیگر با نام‌های تک‌گویی و سن رازداری در یک کتاب منتشر کرد.هر سه داستان یک درونمایة مشترک دارند: ترس از بالارفتن سن و تنهایی و البته مواجهة شخصیت‌های اصلی داستان (زنان) با این حقیقت که شکست خورده‌اند!

 

کتاب
قطع رقعی
تعداد صفحات 152 صفحه
نوع جلد شومیز
نویسنده/ نویسندگان سیمون دوبووار
مترجم ناهید فروغان
ناشر مرکز
شابک 9789643053550
موضوع رمان خارجی

نوشتن نظر

توجه: HTML ترجمه نمي شود!

رتبه: بد خوب

کد را در کادر زير وارد کنيد:

پر فروش ترین ها
بیشترین بازدید
آخرین محصولات
ویژه ها