دانلود مقاله رویکرد مبتنی بر یادگیری ماشین برای انجام عملیات جایابی در تراشه FPGA

کد محصول: مقاله

موجودی: موجود است

قیمت: 35,000تومان
یادگیری ماشین یکی از شاخه‌های وسیع و پرکاربرد هوش مصنوعی است و به تنظیم و اکتشاف شیوه‌ها و الگوریتم‌هایی می‌پردازد که بر اساس آن‌ها رایانه‌ها و سامانه‌ها توانایی تعلم و یادگیری پیدا می‌کنند. امروزه الگوریتم‌های یادگیری ماشین در حوزه‌های مختلف برای واگذار کردن امور و پردازش‌های خیلی سنگین به کامپیوتر استفاده می‌شوند. این الگوریتم‌ها برخلاف الگوریتم‌های دیگر می‌توانند از تجربیات گذشته خود، عملیات پردازش داده‌های جدید را انجام ‌دهند. بنابراین در کاربردهایی که نیاز به پیش‌بینی داده‌ها در آینده، که مبتنی بر تجربه در گذشته است و کاربردهایی که نیاز به دسته‌بندی و خوشه‌بندی  داده‌ها دارند از الگوریتم‌های یادگیری ماشین استفاده میشود. این الگوریتم‌ها کاربرد‌های بسیاری دارند. برای مثال جاسازی تیله‌ها بر اساس رنگشان، یا دسته‌بندی مطالب مرتبط تعداد زیادی از وب‌سایت‌های خبری، نمونه‌ای از کاربردهای این الگوریتم‌ها به شمار می‌آیند. روش‌های مبتنی بر شبکه‌های عصبی  روشی برای پیاده‌سازی خوشه‌بندی است. شبکه‌ی عصبی که الهام گرفته ‌شده از شیوه‌ی کارکرد سامانه‌های عصبی زیستی است، برای پردازش داده‌ها و اطلاعات به ‌منظور یادگیری و ایجاد دانش مورد استفاده قرار می‌گیرد. شبکه‌ی عصبی مورد استفاده در این پروژه نقشه‌ی خودسازمانده کوهونن  نام دارد که سعی دارد از یک فضای داده ورودی با دیمانسیون زیاد یک نقشه‌ی غیرخطی از نرون ها با بعد کمتر بسازد.]
در اینجا هدف، ارائه‌ی یک راه حل برای مسئله‌ی جایابی  در تراشه‌های  FPGAمبتنی بر شبکه عصبی کوهونن است. تراشه‌های  FPGAبه ‌طور ساده عبارت است از یک تراشه که از تعداد بالایی بلوک منطقی، خطوط ارتباطی و بلوک‌های ورودی خروجی تشکیل شده است که به ‌صورت آرایه‌ای در کنار یکدیگر قرار دارند. وظیفه‌ی خطوط ارتباطی ارتباط بین بلوک‌های منطقی است و از سوییچ قابل ‌برنامه‌ریزی تشکیل شده اند. هر مدار منطقی که بخواهد در  FPGAپیاده‌سازی شود، ابتدا باید به تعدادی بلوک تقسیم بندی شود و هر یک از این بلوک‌ها می‌بایست در یکی از سلول‌های منطقی  FPGAنگاشت شوند و اتصالات میان این سلول¬های منطقی با اتصالات لازم در فرآیند مسیر¬یابی  تأمین شود. مشخص کردن اینکه هر یک از بلوک‌ها در کدام سلول منطقی نگاشت شود، بر عهده‌ی الگوریتم جایابی است. هدف از الگوریتم جایابی در واقع قرار دادن بلوک‌های با اتصال بیشتر در سلول‌های منطقی نزدیک‌تر به هم است، تا بدین ‌وسیله میانگین طول ارتباط بین سلول‌های منطقی کمینه شود.
این مقاله یک فایل word می باشد
کتاب
نوع فایل word
تعداد صفحات 159 صفحه

نوشتن نظر

توجه: HTML ترجمه نمي شود!

رتبه: بد خوب

کد را در کادر زير وارد کنيد:

پر فروش ترین ها
بیشترین بازدید
آخرین محصولات
ویژه ها